kamperen

In december zouden we gaan kamperen. Helaas is dit toen letterlijk in het water gevallen. Moesten we het cancellen omdat het zo hard regende en stormde. Eindelijk waren we nu zover dat het er dan echt van ging komen. Natuurlijk eerst het weer gecheckt. Byron Bay -daar wilden we naartoe gaan- zou bewolkt zijn. Dan maar de andere kant op. Ongeveer 2 uurtjes rijden van Brisbane (noordelijk) kwamen we in Coolum. Een leuke camping in de duinen.
Tent opgezet en de kids konden gaan spelen. Een heerlijke camping, ze liepen zo het strand op en konden overal spelen. Overdag was het geweldig. Heerlijk weer. leuk plaatsje. (Bewaakt) strand, speeltuin en een boulevardje met terasjes. Jammergenoeg werd het erg koud zodra de zon weg was. Had nooit kunnen denken dat ik in Australie met 4 lagen kleren zou zitten (nou ja, rondjes lopen, want ik moest in beweging blijven anders zou het nog kouder zijn) en het dan nog koud hebben. De nachten waren heel koud. Met kleren aan in je slaapzak. Maurits kon zichzelf echt niet warm houden en kroop aan het begin van de nacht bij mij. Voor mij ook wel lekker, want ik had het ook nog koud, maar met twee mensen in een 1 persoons mummyslaapzak zeer krap. Twee nachten nauwelijks geslapen.

Zondag hebben Jasmijn en Abel een surfles gehad. Het begin van de les heb ik gezien (vooral op het strand zitten en kletsen over vanalles) maar daarna moest ik terug naar de tent om deze af te breken en in te pakken. Toen ik ze om half elf op kwam halen zaten ze weer in het zand te kletsen. Jasmijn had de golven toch wel eng gevonden en ze had het koud; wilde dus niet meer het water in. Abel volgde al snel..... kort lesje dus. Misschien dat we het in het voorjaar nog eens proberen. Wij willen het ook graag een keer proberen en als ze willen mogen zij dan ook nog een les.

                      

Nu nog een week of drie naar school en dan hebben Jasmijn en Abel vakantie. Jasmijn krijgt maandag een nieuwe juf. Haar meester gaat4 jaar met verlof om voor zijn kids te zorgen. Erg jammer, want het was een goede meester en iedereen had het erg naar zijn zin in de klas. 19 Juni stappen we in het vliegtuig en komen we naar Nederland.

opa andre en oma marjolein

Nadat oma Riet was vertrokken kwamen opa en oma uit Middelburg aan in Brisbane. We hadden het leuke plan om ze met de kids op te halen op het vliegveld (als verrassing) want ze landden zo vroeg, dat de kinderen daarna naar school zouden kunnen en nog op tijd zijn ook! Helaas liep het wat anders, want de koffer met de rookworst, de Linda, de bitterkoekjes etc was kwijtgeraakt. Later bleek deze in Gladstone te zijn gearriveerd en werd hij keurig bij ons thuis bezorgd.
Opa en oma waren precies op tijd voor Abels verjaardag.Abel had natuurlijk op school getrakteerd, en een paar weken later zijn kinderfeestje gevierd. Met zijn kinderfeest zijn we gaan schaatsen op een ijsbaan hier in de buurt. Tijdens het feestje kregen de kinderen ook schaatsles. Het was leuk, maar ook erg nat! Op het ijs lag ongeveer 2 cm water, dus als je viel was je kleddernat.
Opa en oma zijn na een weekend logeren vertrokken met Martijns auto, in zuidelijke richting, om daar Australie te gaan bekijken.

Bijschrift toevoegen

Na Abels verjaardag was Maurits aan de beurt.'s Ochtends, na zijn cadeaus, hebben we eerst zijn spenen weggedaan. Hij had donders goed door wat er gaande was en wilde eerst niet meewerken, maar uiteindelijk heeft hij het toch gedaan. We hadden de 2 spenen ieder aan 2 grote gasbalonnen gebonden en deze opgelaten. Direct hierna begon het arme ventje allerlei manieren te bedenken hoe we ze terug konden krijgen: de helikopter van de politie of de helikopter van de lifesavers/ oma Riet in het vliegtuig naar Nederland...ze zouden ze allemaal kunnen pakken voor hem. Daarna zijn we naar Manly gegaan en hebben we daar gelunched en een taartje gegeten voor zijn verjaardag. Helaas werd hij de week daarop ziek, dus toen was het wel extra moeilijk om zonder speentje te gaan slapen.
Na 4 weken kwamen opa en oma terug en hebben ze weer een paar nachtjes bij ons geslapen.Daarna zijn ze weer vertrokken. Dit keer in noordelijke richting. Maurits vond het niet leuk dat ze Martijns auto meenamen en vroeg iedere ochtend waar het autootje nu was.
In de paasvakantie zijn we naar Cairns gevlogen. Daar waren opa en oma ook (met de auto) en hebben we samen gelogeerd op een vakantiepark.

Natuurlijk hebben we het Great Barrier Reef bezocht. Leuke tocht, waar wij konden snorkelen etc. terwijl de kinderen op een eiland vermaakt werden met schattentocht. We zijn ook met de kabelbaan de berg op naar Kurunda. Kurunda viel erg tegen, maar de tocht met de kabelbaan was mooi. En halverwege kon je steeds uitstappen om het regenwoud te bekijken. Terug zijn we met een treintje gegaan.
Verder hebben de kinderen op het park veel gezwommen in de zwembaden, in de speeltuintjes gespeeld, skelters gehuurd. Ze hebben zich goed vermaakt.
Helaas kon ik niet zwemmen: net voor de paasvakantie even langs een dokter gegaan voor een moedervlekcheck. Hij begon op mijn schouder en is daar ook maar gelijk gestopt. 2 Interessante plekken, waarvan een biopsie is genomen. Daarna keek hij niet meer verder. Direct de volgende dag werd ik al terug gebeld dat het niet goed was (melanoom) en ik moest direct naar de skin clinic. De dokter van de skinclinic heeft me die dag tussen de patienten op het operatierooster geschoven, zodat er direct gesneden kon worden. Lange, grote diepe snee!  Veel onderhuidse hechtingen, en natuurlijk gewone hechtingen, antibiotica voor 10 dagen en niet zwemmen! Ik ben niet in het zwembad geweest (met al die kinderplasjes) maar in de zee zwemmen kon volgens mij geen kwaad.
We zouden de uitslag krijgen als de hechtingen eruit gehaald zouden worden. Dus het was die vakantie best even spannend, want wat als ze niet alles eruit hadden kunnen snijden?
Na de vakantie naar (een andere) dokter -mijn dokter was op vakantie-  en gelukkig was de uitslag goed. Alles was schoon.....Totdat ik voor de volgende moedervlek ging: toen was mijn eigen arts er weer en wist te vertellen dat de melanoom zo groot was geweest dat ze toch niet genoeg hadden weggesneden. Dus nog een keer het mes erin, omdat ze niet aan de aanbevolen centimeter eromheen zaten.......Afgelopen week nog een andere moedervlek weg laten halen -geen melanoom, maar toch ook geen lieverdje; moest dus ook weg- en voorlopig ben ik even klaar. Nu moet ik iedere drie maanden terug op controle

In april hebben we ook Koninginnedag gevierd. In Brisbane werd een feest gegeven voor koninginnedag. Voorgaande jaren deden ze dit alleen 's avonds, maar dit jaar voor het eerst ook 's middags, zodat de kinderen ook mee konden komen. Zaklopen, koekhappen, sjoelen, spijkerpoepen, kleedjesmarkt; Ze hebben alles gedaan. De volgende dag zijn we naar Prins Willem Alexander village gegaan. Een retirement village. Allemaal nederlandse huisjes met nederlandse bejaarden en....groot feest. Was erg druk (mensen kwamen met bussen tegelijk) en erg leuk. Hoogtepunt voor deze mensen was het optreden van Mirusia. De zangeres die altijd met Andre Rieu optreedt. Haar moeder werkt daar en zij is daar praktisch opgegroeid. Heeft daar als kind altijd veel gezongen en kwam nu speciaal om wat liedjes te zingen. Hierna moest ze direct in het vliegtuig om in Nederland op koninginnedag te zingen.
 

zomervakantie met oma

 Oma Riet is inmiddels al weer thuis en opa Andre en oma Marjolein zijn hier nu, maar we hadden nog niet alles verteld.
Het eerste weekend dat oma Riet hier was, zijn we naar Mount Tambourine geweest. Dit ligt ter hoogte van Gold Coast, een stukje verder het land in.
Mooi gebied, nogal toeristisch, maar wel erg leuk om te bezoeken. Met oma hebben we een canopewalk gedaan. Niet alleen door de boomtoppen, sommige stukken waren over de grond. Warm, maar leuk. Martijn heeft hem 2x gelopen, want toen we klaar waren, bleek dat we een deel van de rugdrager verloren waren. Niet heel belangrijk, maar het is toch leuk om hem compleet te houden. Maurits loopt de meeste stukken wel goed mee, maar als hij moe wordt (of dreigt te ontsnappen: hij is een wegloper:-) is het makkelijk om hem in de drager te zetten.
Natuurlijk moest oma ook de Goldcoast bezoeken. Lekker warm op het strand, alleen een tentje voor schaduw, dus iedereen was veel in

 zee die dag. Achteraf hoorden we dat er een haai was gevangen. Als oma dit geweten had, was ze vast het water niet ingegaan.
Thuis hebben de kinderen en oma ook veel in het zwembad gespeeld. Het viel de zwemjuf zelfs op dat Maurits zo goed kan zwemmen (voor een 2- bijna 3 jarige) Op het moment gaat hij
nog maar 1 keer per week naar zwemles, maar ik probeer lessen op 

school bij Abel en Jasmijn te regelen. Dat scheelt mij weer een ritje naar het zwembad. Ook al kan hij redelijk zwemmen, het is altijd relaxter als hij lekker in zijn band drijft (met lifesaver cap en goggles; heeft hij gezien van grote broer en zus)

Als je in Australie bent, moet je natuurlijk wel kangoeroes etc zien (en eten.....op de bbq hadden we kangoeroe burgers, erg lekker)
Aangezien ze niet bij ons in de wijk rondlopen, zijn we naar een park gegaan. Hier mogen de kinderen de kangoeroes voeren. Helaas zijn de beesten zo lui en volgevoerd, dat ze niet meer zoveel doen. Toch blijven

Jasmijn en Maurits het leuk vinden om ze te voeren. Abel vindt het eng, hij moet niet zoveel van al die beesten hebben. Alleen de Joey (babykangoeroe) vond hij wel lief!
Er is genoeg ruimte waar de kangoeroes naar toe kunnen als ze genoeg van de mensen hebben, maar volgens mij blijven ze liever in het weitje waar ze gevoerd worden.

 Behalve Skippy hebben we ook genoeg andere 'australische dieren' gezien. Oma is vooral dol op alle hagedissen -niet!!En of ze het aanvoelen: toen we koffie aan het drinken waren, kwam er een joekel van een hagedis onder haar stoel zitten. Ik geloof dat ze niet zo van haar koffie genoten heeft.
Wat wel jammer was, was de regen.

 het moment dat we daar waren , was het droog, maar door de regenbui zijn alle muggen wakker geworden. We zijn helemaal lek gestoken. Als onervaren expat had ik natuurlijk geen muggenolie in mijn tas zitten. Dit bleek trouwens het begin te zijn van de muggenperiode.Het regen nu heel veel, iedere dag, en buitenzitten is niet echt leuk meer door al die mozzies!

We hadden gepland om het weekend van Australian day te gaan kamperen op Stradbroke Island. Alles was geregeld, zelfs een rek voor op de auto gekocht, maar het weer werd zo slecht dat we dit geannuleerd hebben. Gaan niet voor ons plezier het hele weekend opgesloten in een tentje zitten. Gelukkig zijn we niet gegaan, want het weer werd zo slecht, dat de mensen die zaterdagavond van de camping geevacueerd werden. De ferry voer ook niet meer, dus daar zaten ze dan, op het eiland waar je verder nergens terecht kon. Thuis was het weer ook erg slecht. Regen en storm. Verschillende subburbs van Brisbane zijn ondergelopen en veel schade door omgevallen bomen. Zondagochtend hadden we geen stroom meer. Plan was om dan maar ergens naar toe te gaan, maar hier kom je niet ver zonder auto. Helaas kregen we de garage deur ook niet open zonder stroom...... Dan maar, toen de storm was gaan liggen, een rondje door de wijk gelopen en alle omgevallen bomen bekeken. Grote oude gumtree's lagen overal over de weg. De opruimdiensten hadden het erg druk. Gelukkig heeft onze boom het gehouden. Veel takken verloren, maar hij staat nog.

 Het weekend erop zijn we toch naar Straddie gegaan. Niet om te kamperen, maar weer met een daytour. Hier hadden we vorige keer zo van genoten, dat het helemaal niet erg was om nog eens precies hetzelfde te doen. Dit keer vonden de kinderen het weer erg gaaf. En oma ook!
Door de storm was het offroad rijden iets avontuurlijker. We moesten

 regelmatig stoppen omdat er een boom op ons pad lag. Als de boom niet opzij geschoven kon worden, moesten we een andere route nemen.
Ook de zee was nog erg wild. We hebben dit keer geen schildpadden gezien (en zeker geen dolfijnen en walvissen)

 Het strandgedeelte was weer favoriet. Door het hoge water (het was springtij) en bijna vloed, konden we niet op het strand bbq-en. De rit over het strand ging erg hard dit keer. En de stop voor foto's was kort. De chauffeurs waren bang dat de strook zang de smal zou worden om te rijden. De auto werd in de bush geparkeerd en daar werd de bbq voor ons             klaargemaakt. Wij konden wel op het strand en in de riviertjes spelen.

Nu zijn de kinderen weer naar school, ik ga weer naar de sportschool en osteopaat (misschien lukt het deze om mijn rugpijn weg te krijgen; hij is een eind op weg) Maurits gaat fulltime naar daycare (met name om de taal te leren) en gaan Abel en Jasmijn 1 x per week naar de Nederlandse school. Het gewone leven is weer begonnen.

nippers

We zijn er bijna.....nog anderhalve week en de school gaat weer beginnen.
De kinderen vermaken zich uitstekend- liggen bijna de hele dag in het zwembad, bouwen hutten en maken vooral veel rommel ;-), maar ze vinden het ook wel leuk om weer naar school te gaan.
Nieuwe klas, nieuwe juf en nieuwe kinderen. De boeken, pennen, stiften, lijmstiften, mappen etc etc zijn deze week binnen gekomen. Nu alleen nog checken of de sportschoenen nog passen en dan zijn ze er helemaal klaar voor.

Afgelopen week was het lekker warm; zo tussen de 30 en 35 graden. Toch wel erg warm. Te warm om naar het strand te gaan. Daar heb je alleen schaduw van je tentje/ parasol, terwijl je thuis goed in de schaduw kunt zitten en natuurlijk lekker in het zwembad kunt plonzen.

Jasmijn en Abel hebben afgelopen week meegedaan met een vakantie programma van de little life savers. (Hier beter bekend als 'nippers') Doel van dit programma is de kinderen bewust te maken van de gevaren op het strand/zee en hoe ze veilig kunnen zwemmen. Ze vonden het allebei erg leuk. Het was wel vroeg - iedere dag om 8 uur 's ochtends beginnen- , maar eenmaal daar hadden ze het goed naar hun zin. Allerlei spelletjes op het strand en in het water. Spelletjes om de vlaggen en seinen van de strandwachten te leren kennen. In het water ook veel spelletjes. Oefenen met rescueboards en rescuetubes etc etc.Maurits bleef thuis met oma Riet, want zomaar 2.5 uur daar rondlopen zou niet zo leuk voor hem zijn. Ik moest daar blijven......dus iedere ochtend ergens koffie scoren en deze heeeeel langzaam in de schaduw opdrinken.

Grappig detail was dat zowel Jasmijn als Abel met nederlandse kinderen in de groep zaten. Deze kinderen zitten al op de Nederlandse school, dus is het straks minder spannend om te beginnen omdat ze al iemand in hun klas kennen.
Abel vond de nippers zo leuk, dat hij volgend jaar voor het echte werk wil gaan; de nippers aan de Gold Coast, waar je met je plank de golven in moet. Golven waren op Southbank natuurlijk niet te vinden.

 Zaterdag wilden we bij een autowinkel een rek voor het autodak ophalen; startte de auto niet. De hulpservice gebeld, bleek de accu helemaal op de zijn. De meneer heeft hem opgeladen, zodat we er ongeveer een week mee kunnen rijden, maar dan moest hij vervangen worden. Ik moest nog wel boodschappen doen, dus die maar gedaan met Martijn op de parkeerplaats in de auto met draaiende motor. Achteraf goed geweest, want de volgende morgen startte hij weer niet. Het opladen voor een week was dus niet zo goed gelukt. Toen maar iemand laten komen die er

 direct een nieuwe accu in heeft gezet.
Daarna konden we op weg naar Seaworld. We hebben tenslotte jaarkaarten en we hadden bedacht dat het daar wel lekker fris zou zijn.
Seaworld ligt op een soort schiereiland in zee, dus in ieder geval een lekker fris windje.
Dit was ook zo. Het was niet erg om nat te worden door alle waterattracties; je was zo weer droog door de zon en wind. Voor oma Riet ook een jaarkaart geregeld (dat is goedkoper dan 2x entree betalen) dus moet ze er deze vakantie

 waarschijnlijk nog een keer aan geloven en mee naar Wet and Wild of Movieworld.

Het autorek is inmiddels geregeld. We hebben de tent uitgeprobeerd en zijn nog bezig met de laatste essentiele dingen te kopen om te kunnen kamperen. Volgend weekend gaan we (ouderwets) kamperen -zoals een goed Aussie- op Straddie. Ik weet niet of oma het echt zo leuk vindt, maar ze heeft zelf gezegd dat het haar niet uitmaakte. Daar ligt ze dan, 65 en op een luchtbedje. Moet kunnen toch?

kerstvakantie

OK, we zijn inmiddels weer 2 maanden verder, dus hard tijd voor een update!

 Na de eindfeesten van school begon de zomervakantie 1 december. Terwijl iedereen druk bezig was zijn huis kerstproof te maken, moesten mijn kinderen het doen met wat knutseltjes. Met kerst zouden we toch op vakantie zijn en bovendien had ik nog niet echt een kerstgevoel als het buiten 40 graden was.
De eindfeesten van school stelden trouwens weinig voor. Een vreselijk lang en langdradige avond waarop alle muziekclubjes, koortjes, dansgroepjes etc een optreden verzorgden. Helaas was de kwaliteit niet zo bijzonder. Dit waren we in Duitsland wel anders gewend.

 Toen de vakantie eenmaal begonnen was, hadden we onze eerste barbie met vrienden bij ons thuis. Een Belgisch gezin, ook met kinderen op John Paul College kwam eten. Het was erg gezellig met een verrassend eind: een grote stroomstoring. We hebben langer dan 3 uur zonder stroom gezeten. Later hoorden we dat dit regelmatig voor komt. Blijkt een possum nogal gek te zijn op het electriciteitskastje en richt daar zodanige schade aan dat de boel niet meer werkt.
De volgende dag zijn we met de gezin naar de Gold coast geweest. Een dagje naar het strand. Leuk om dit stukje kust ook te zien. Heel anders dan de sunshine coast. Leuke golven om in te spelen. Abel begon enthousiast met zijn bodyboard. Dit ging ook goed, totdat een grote golf hem helemaal liet tuimelen. Daarna heeft hij het niet meer geprobeerd.

 Na 1 week vakantie thuis zijn we vertrokken naar Bali. Een zeer geslaagde vakantie. Ons appartement zat niet aan het strand, maar beviel verder prima. Grote kamers en veel woonruimte. De kinderen zaten het liefst in het zwembad en waren niet altijd even enthousiast als we naar het strand gingen. Eenmaal daar vonden ze het wel altijd leuk. Snorkelen, zwemmen, jetskien etc. Natuurlijk ook de bekende tourtjes gedaan. Kinderen vonden de 'landtour' het leukst. Was ook erg leuk. Eerst met een busje naar het binnenland. Daarna ging het verder op riksja's.

 Deze brachten ons naar een lokaal schooltje. Natuurlijk was het vakantie, maar we konden toch de lokalen etc zien. In een lokaal zaten nog wat kinderen (van de straat geplukt?) en deze wilden laten zien/horen wat ze allemaal over Australie wisten. Was erg grappig. Daarna een wandeling door het bos en de rijstvelden. Bij een van de rijstvelden hebben Martijn en de kinderen een veldje geploegd. Voor mij hoefde dat niet zo -al die bloedzuigers aan je voeten:-) Daarna verder gelopen naar een huis waar ze uitlegden hoe ze koffie, een alcoholische drank en nog wat dingen maakten. Uiteraard mochten de kinderen dit ook proberen. Hierna gingen we offermandjes maken van palmbladeren. Dit vond met name Jasmijn erg leuk.Vervolgens kregen we bij deze familie een lunch en daarna gingen we weer naar huis.

Het tweede gedeelte van de vakantie hebben we in Singapore doorgebracht. Kerst gevierd bij mijn Vader, Joan en Marcel. De kinderen waren erg blij met hun cadeaus. Wij moesten een extra koffer kopen om alles mee terug naar Australie te nemen.
In Singapore ook veel gezien en gedaan. Omdat de hotelkamer helemaal vol stond (met oa kerstcadeaus) zaten we zo min mogelijk in het hotel. Kinderen gingen graag naar de Zwitserse club om daar lekker te zwemmen. Dit was altijd ons noodscenario als ze te moe waren om echt iets te ondernemen, maar niet in het hotel wilden blijven.
Met oud en nieuw zijn we naar een resort in Batam gegaan. Een leuk resort, waar we nog wat langer zijn gebleven dan mijn vader en Joan....beviel ons prima daar.
Vanuit Batam weer terug naar Singapore om 's avonds door te vliegen naar Australie. Ditmaal vlogen we op Goldcoast. Niet echt zp'n succes .Wat een chaos daar. Klein vliegveldje en 3 vliegtuigen die tegelijk aankomen. Enorme bende op de kofferband, ze vielen er allemaal als dominosteentjes af, geen bagagekarren meer etc. Heeft ons bijna anderhalf uur gekost voor we onze koffers hadden en toen moesten we nog een uur naar Brisbane rijden.
Eenmaal thuis kon de wasmachine aan de slag en moest de logeerkamer in orde gebracht worden. Woensdagavond zou oma Riet voor een maand overkomen.