Aangekomen in Brisbane zijn we met een huurauto naar het appartement gereden. Vermoeid en gedesorienteerd in een huurauto gestapt. Voor het eerst in een automaat en dan ook links rijden; we leken wel een stel bejaarden. De navigatie was ook erg wennen. Gelukkig was het niet druk omdat het zo laat was. Maar na een paar keer verkeerd rijden, kwamen uiteindelijk toch aan; Kangaroopoint.

 Aan  de Brisbaneriver, met een geweldig uitzicht. De eerste dagen was het prachtig, maar daarna werd het saai. Er gebeurde werkelijk niets op het water. Veel watertaxi's af en toe een jetski en dat was het. We zaten wel dichtbij het CBD en konden met die watertaxi overal makkelijk naar toe.

 Bij het appartement hoorde ook een zwembad. Water was erg koud. Naast het zwembad ook een kleine spa. Deze was wel lekker warm en iedereen zat hier graag in.
Maurits zag voor het eerst hagedissen. Deze liepen iedere middag gezellig rond bij het zwembad.
Vrijdag, zaterdag en zondag was Martijn nog thuis en hebben de buurt een beetje verkend. Daarna is hij gaan werken en begon voor ons het 'grote zoeken'.

 Met de relocationagent eerst op zoek naar een school voor Abel en Jasmijn. Er zijn hier zoveel scholen, dat de keus erg moeilijk was. Hebben ons beperkt tot prive scholen en dan nog was het een hele lijst. Om het iets makkelijker te maken was er bij de meeste scholen geen plaats in year 1 voor Jasmijn. De eerste school die we bezochten en die ons ook meteen aansprak had plaats voor beiden en ze konden direct beginnen.(andere scholen wilen ons laten wachten tot oktober). Keus dus gemaakt: ze gaan naar John Paul College!

 Nu we de school wisten, konden we ook gaan zoeken naar een huis, het liefst in de buurt van school. Al snel ons 'droomhuis' gevonden, maar dit helaas niet gekregen - ging naar een andere familie. Daarna nog veel huizen gezien. De kinderen waren het spuugzat en lieten dit ook wel merken. Uiteindelijk hebben we een huis gevonden tussen school en CBD in. Nu we er wonen, blijkt de rit naar school toch langer dan verwacht te duren. De hele wijk moet de snelweg op. Zij gaan naar CBD, ik naar de andere kant.Nu is het huurcontract maar voor een jaar,

 dus moeten we over een jaar even kijken of we weer moeten/willen verhuizen.
In de weekenden als Martijn thuis was, gingen we dagjes weg. Door de weeks gingen we voor of na de huizenjacht even naar Southbank of een park waar de kinderen lekker konden spelen.
Na twee weken in ons appartement op de 12e verdieping konden we verhuizen naar de 1e  verdieping. Ik vond het doodeng boven. De kinderen (vooral Maurits) kon zo een stoel bij het balkon schuiven en erover heen vallen. De deuren konden niet op slot. Ook waren de ramen

enkel glas en vrij laag. Dus een ongelukkige val en ze zouden naar beneden kletteren.